Toe die wekker lui, draai sy nog 'n slag om vir net nog 'n ou
klein bietjie in die bed. Dit voel of sy byna niks geslaap het nie.
Danie is knorrig. "Vrou, jy moet wakker word. Dit is nie
nou die tyd vir slaap nie. Toe jy laasnag moes kom slaap het..." gaan hy
aan en aan en aan. Sy staan op en stap buite toe vir 'n bietjie vars lug. Dis
warm. Dit lyk na reën.
Toe
die skoolklok lui, draai sy by die hek in. Ai, dit kom nou van net ‘n bietjie
dit en nog net ‘n bietjie dat. Jy weet mos om dit nie te doen nie, raas sy met
haarself. En toe moes klein Danie ook juis vanoggend moeilik wees om klein
skooltjie toe te gaan.
Die hoof is reeds besig met die afkondigings en Dina skuif
verleë tussen die ander verby tot by haar stoel. Sy haat dit om laat te kom!
Die hoof kyk van sy notas af op, reguit in Dina se oë. “Dames
en here, ons sal soggens vroeër moet uit die bed uit kom. Ons almal ken die reels,
dus word van ons almal verwag om ten minste tien minute voor die klok lui hier
te wees.” Dina bloos bloedrooi en belowe haarself dat dit nooit, ooit weer sal
gebeur dat sy laat is nie.
Op pad uit, roep die hoof haar terug. “Mevrou, is die notule
van gister se vergadering gereed? Ons wil dit graag dupliseer vir almal.”
Sy mompel ‘n verskoning dat dit môre gereed sal wees en storm
klas toe. By hierdie tyd breek die lot seker al die mure en deure van die klas
af!
Die dag begin in alle erns, maar Dina sukkel om te
konsentreer. Sy is moeg. Dit voel nie vir haar of die vakansie so pas verby is
nie. Sy weet sy kry te min slaap, maar daar is nie ‘n ander uitweg nie.
Toe die laaste klok lui, onthou sy dat sy nog iemand wou kry
om vanmiddag na klein Danie te kyk by die atletiek. Sy kyk angstig rond vir ‘n
geskikte dogtertjie, maar almal is atlete en hulle sal nie kan help nie.
Skielik is die sagte stemmetjie hier langs haar. “Kan ek
Juffrou se tas dra?” Katryn loop saam met haar tot by haar motor. “Dankie,
liefkind.”
En toe weet sy! “Katryn,” roep sy die kind terug. “Sal jy
namiddag vir my kom help by die atletiek? My seuntjie is ‘n woelige outjie en
ek het iemand nodig om saam met hom bal te skop en rond te hardloop. Sal jy dit
vir my asseblief doen?”
Dit lyk of die son opkom op die kind se gesig. “Ja, Juffrou.
Ek wil dit baie graag doen.”
Die son is so warm dat die kraaie gaap, maar die kinders moet
afgerig word. Die byeenkoms is binnekort en daar is nog baie wat gedoen moet
word. Sy is baie dankbaar vir Katryn, want klein Danie is ‘n hele handvol. Op pad
na Katryn se huis toe stop sy eers gou vir melk en brood. Op die ingewing van
die oomblik koop sy vir die kind koeldrank en ‘n lekkertjie. Haar ogies straal
van dankbaarheid toe sy afklim met haar sakkie eetgoed. Sy staan voor die
hekkie en waai vir Dina totdat sy om die draai verdwyn.
By die huis is alles nog doodstil. Danie werk seker (soos
gewoonlik) laat, maar Petronel moes al by die huis gewees het. Waar sou sy rondloop?
Sy neem haar voor om hierdie dogter van haar ernstig aan te praat oor haar
huislike pligte. Sy is eenvoudig net nooit by die huis om enigsins met die
kleinste takies te help nie. Maar, o aarde, as dit etenstyd is, is die madam
mos heel voor in die ry voor die kosbakke!
Koskook. Klein Danie moet gebad kom. Aandete. Opruim en
skottelgoed was. Klein Danie in die bed sit. Gesellig met haar man verkeer vir ‘n
uur of twee. Laaste koppie drinkgoed vir almal. Koppies was en wegsit.
Uiteindelik. Stilte. Tyd om agter die boeke in te skuif.
Eerste op die lys is die notule vir die hoogsbelangrike baas.
Notule van ‘n personeelvergadering wat gehou is op...
1.
Verwelkoming en skriflesing
2.
Personeel afwesig
3.
Indeling van buitemuurse bedrywighede:
I.
Tik van notules en agendas: Mevrou Dina Steyn
II.
Koor: Mevrou Dina Steyn en Mnr X
III.
Debat: Mevrou Dina Steyn en Mnr X
IV.
Atletiek: Al die onderwysers
V.
Netbal: soos vroeëer aangewys.
VI.
Rugby: soos vroeëer aangewys.
VII.
Boekekamer: Mnr X en Mev Dina Steyn
Dina begin sommer kliphard lag. Ja nee, van nou af stel sy
haarself as ‘Badprop Steyn’ voor. Sy besef nou eers dat sy voorwaar vier bene
en twaalf hande sal moet hê om alles te kan behartig. Dit sal haar nou leer om
nie altyd so gewillig vir werk te wil lyk nie.
Sy voel moeg, maar die toetsies van vandag moet eers gemerk word. Die kinders kan nie verstaan as sy dit nie dadelik merk en uitgee nie. Merk. Merk. Merk.
Die horlosie in die gang slaan twee harde slae toe sy uiteindelik in die
bad klim.
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking