Spiere is
omgekrap. Hy is dikbek, om die minste daarvan te sê. Ouma het gesê Daisy sal
voor middagtyd hier wees en sy is nie. Hy sit by die hek en wag vir haar. Hy wil
sien as sy kom. Sy moenie dink sy gaan alleen in Ouma se huis ingaan en maak soos
sy wil nie. Hy sal kyk dat sy ook nie omkrap nie. Hy en die hond wag al heel
oggend, maar sy kom nie.
Die meisiekind
van hierdie huis is ook lekker simpel. Sy dink sowaar hy gaan saam met haar
karretjies speel. Is sy nou laf? Sy staan hier langs hom en wil nie eens op die
grond sit om te speel nie. Hoe wil ‘n mens nou staan en karretjies speel? Hy het
haar liewer nie geantwoord nie. Hy het sommer gemaak of hy haar nie hoor nie en toe loop sy maar weer.
Hy wonder wat
maak die hond so alleen by hulle huis. Hy was al lus en gaan kyk gou of die
hond nie dalk honger is nie, maar hierdie simpel mense het ‘n slot aan die hek
gesit. Vir wat? Dink hulle miskien hy sal wegloop? Maar ja, as die hek net oop was sou hy seker langsaan toe geloop het.
Toe Daisy kom
is hy baie bly. Nou kan hulle na sy ouma toe gaan. Ouma het mos gesê Daisy sal
hom hospitaal toe vat dat hulle vir haar kan gaan kuier. Maar moenie glo nie!
Sy is kamma moeg en wil eers tee drink en dan wil sy uitpak en stort en wat alles.
Hy weet sommer sy is besig om vir hom te jok.
Hy wonder of sy
ouma ooit nog lewe. Hoekom anders wil niemand hom hospitaal toe vat nie? Sy
ouma is dood en nou sal die hond seker ook doodgaan so alleen by die huis. Hy soek
die verste hoekie agter die huis en gaan sit daar. Ai, as die hond net hier
was, man. Hond verstaan as hy tjank, hy lag nie vir hom nie. Hy wil g’n dat die
mense sien hy grens alweer nie. Hulle sal seker vir hom lag oor hy huil oor sy
ouma. Hy dink nie Daisy is lief vir sy ouma nie, so waarom sal sy traak?
Hier kom daai meisiekind alweer. Hoekom kan sy hom nie uitlos nie? Sy dink seker sy is mooi. Hy
dink glad nie sy is mooi nie. Net sy ouma is vir hom mooi. Maar nou is sy ouma
dood.
“Daisy roep vir
jou. Sy sê julle moet hospitaal toe gaan. Maar ek dink jy moet eers jou voete
gaan was, want jy is vuil. Sies, kyk hoe lyk jy.” Sy draai om en loop en los
hom net daar. Hy wonder of sy jok oor sy ouma, maar nee, daar roep Daisy sowaar
vir hom.
Daisy help hom
om sy voete te was en kom sy hare plat. Sy kop is sopnat. Ouma sal raas
daaroor. Nat koppe in die wind maak ‘n mens siek, sê sy altyd. By die winkel
mag hy kies watter lekkers hulle vir Ouma kan koop. Hy kies die drops, want hy
hou ook baie daarvan. Ouma sal dit seker vir hom gee, want sy kla altyd haar
tande pyn van soetgoed. Dit lyk of Daisy ryk is, want sy koop piesangs en
lemoensap ook.
By die
hospitaal is dit baie, baie stil. Dis net die mense met die wit klere wat almal
so haastig loop. Hy wonder waarom is hulle so haastig? Toe hy vir Daisy vra,
lag sy net. Nee, sê sy, hulle is nie haastig nie, hulle loop maar net so vinnig om
hulle werk klaar te kry.
Sy ouma is in ‘n
groot kamer saam met ‘n klomp ander mense. Amper het hy haar nie gesien nie,
maar toe roep sy hom. Hy hardloop na sy ouma toe. Hy wil so graag sy kop in
haar nek sit, maar die bed is te hoog. Daisy tel hom op dat hy langs sy ouma op die bed kan sit.
Hy en ouma kyk
vir mekaar en altwee gaan aan die grens. Vir wat? Hy weet sowaar nie hoekom sy ouma huil nie. Ag, en hy traak ook nie dat
hulle sien hy tjank nie, want hy is by sy ouma wat toe nie dood is nie.
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking