Ek wil by antie Hêppie en die hond bly.

Hy sit nog so met die koffie toe die antie omdraai en by die gang inloop. Hy is bly, want nou kan hy sy koffie slurp. Matrone klap hulle op die kop as hulle die koffie opslurp. Dis lekker om warm koffie te slurp.

Hy verlang na Jannas en Kerrie. Dis amper slaaptyd. Hy wonder of hulle gaan bad het vanaand. Gewoonlik kruip hulle weg as dit badtyd is. Vir wat moet 'n mens elke dag bad? Jy jeuk te veel as jy so baie bad. Matrone wil vaseline aan hulle bene en arms smeer, maar dit stink te veel. Die meisiekinders blink altyd so as hulle vaseline gesmeer is. Hy is g'n 'n meisiekind nie. Sy naam is Spiere...of is dit Johannes?

Dis nou darem baie stil in die huis. Hy hoor nie meer die antie vroetel nie. 'n Groot bruin hond kom van die gang af in. Hy is nie bang vir die hond nie, sy oë is vriendelik. Hulle twee gaan buite piepie. Die hond sleep 'n kombers onder die stoof uit en gaan lê daarop. 

Waar is die antie? Hy raak ook nou vaak. Dis al donker. Hy wil nie die lig aansit nie. Hy weet nie of die antie sal raas nie. Hy gaan lê langs die hond. Dis lekker warm. Hy raak aan die slaap met sy hand op die hond se kop.

Iewers in die nag het ouma Hêppie hom kom haal. Hy wou eintlik nie saam met haar kamer toe gaan nie, want dit was te lekker so agter die hond se rug. Hy wou piepie, maar sy het nie gevra of hy dalk wil piepie nie, toe sê hy liewer maar niks. Hy het lank wakker gelê, want die antie snork en sy bed was koud.

Toe hy opstaan is sy nie meer in die kamer nie. Hy loop kombuis toe en kry die hond daar. Hy wonder wat is die hond se naam. Hy sal die antie vra.

Sy kom van buite af in. Haar hare staan woes. “Die wind is koud, jy moenie buite toe gaan vanoggend nie, hoor jy my.”

Hy en die hond kry pap. Dis lekker soet pap. Die kinderhuis se pap het nie suiker op nie, want anders is die koffie nie soet nie. Hulle kan nie gekies het nie.

Die antie kyk nie vir hom nie. Hy wil met haar praat. Hy wil weet wat is die hond met die warm rug se naam.

“Luister nou mooi na my,” praat die antie skielik agter hom. “Netnou kom hier mense, maar jy moet kamer toe gaan as hulle kom. Dis nie nodig dat jy ons tande tel nie. Hoor jy my mooi?”

Toe die mense aan die deur klop loop hy sommer self kamer toe. Die kamer is donker. Die gordyne is nie oop nie. Matrone sê ook altyd ‘n netjiese plek se gordyne is toe. Hy hou nie daarvan nie. Dis lekker as die son by die vensters inkom. Hy vra altyd vir die son om hom te kom haal dat hy kan gaan kyk waarnatoe ry al die karre in die straat.

Hy hoor die mense praat. Die antie praat hard. Dit klink of sy kwaad is. Of miskien huil sy? Hoekom sal sy nou wil huil, jou simpel.

Hy probeer hoor wat hulle praat, maar die deur is toe. Hy hoor net hulle praat baie hard. Die antie praat die hardste.

Toe hy die deur hoor oopgaan, maak hy of hy slaap. Die vrou van gister kom sit by hom op die bed. Sy vryf oor sy hare. Dit is lekker. Hy dink sy is miskien lief vir hom.

“Wil jy by antie Hêppie bly, Spiere?”

Hy weet nie wat moet hy antwoord nie. Miskien is dit beter hier, maar hy verlang na Kerrie en Jannas. Sê maar hulle kan ook hier kom bly? Maar hy is te bang om te vra. Die hond kom lê by sy voete. Hy lek aan sy hand. Dis lekker dat die hond lief is vir hom.

“Ek wil by antie Hêppie en die hond bly.”