DIE DAG VAN DIE KRUIS

Natan staan roerloos tussen die rasende skare. Hy praat nie. Hy kán nie praat nie, al sou hy ook wou. Dit raas en druk en skreeu en spot... en hy staan stom van verslaentheid. Wat hy voor hom sien is te veel om te verstaan. Dis asof sy verstand gestol het in ‘n drog-oomblik van ontkenning.

Nee, dit kan nie waar wees nie. Hoe kan hulle Hom ophang? Wat het Hy gedoen, behalwe om goed te wees? Waar kom hierdie bloeddorstige hongerte na bloed vandaan? Wie het dit begin? Wie het hierdie bisarre dag bepaal?

         Dit voel vir hom of hy alleen op ‘n tollende aardbol staan. Die son skyn nou direk in sy oë en hy sukkel om Hóm te sien. Hulle het Hom nou regop getel met die kruis. Die lae pyngrom wat hy nou gehoor het...was dit uit Sy keel uit wat dit gekom het? ‘n Vrou gil iewers kliphard. ‘n Ander ween soos ‘n ma wat haar kind sien sterf.

         Die twee manne weerskante van Hom skree en kla, maar Hy is stil...stil soos ‘n lam ter slagting. Waarom het Hy hom nie teëgesit nie? Waarom het Hy nie Sy engele van die hemel af laat kom om Hom te help nie? Waarom is daar so baie waaroms?

         Toe Natan dink die ander twee is al dood, sien hy die een praat met Jesus. Waaroor kan ‘n mens praat as jy soveel pyn het? Waaroor sou jy enigsins wou praat as jy geen krag meer in jou liggaam het nie? Wat kan so belangrik wees dat Jesus hom nog antwoord ook? Hy wens hy kon hoor waaroor hulle praat, maar die mensemassa is te rumoerig, te opgewonde dat hulle uiteindelik hulle sin gekry het.

         Ja, daar hang Hy nou. Hulle het Hom vasgekap met die grootste spykers wat hy nog ooit gesien het. Hy het Hom nie teëgesit nie. Hoekom het Hy nie opgestaan en geloop nie? Dit het op ‘n stadium gelyk asof Hy daar wóú wees, asof Hy gewillig op die kruis gaan lê het en gewag het vir daardie helse spykers.

         Natan draai om en loop. Hy sukkel deur die malende massa. Hier moet hy wegkom. Hy kan dit nie verder aanskou nie. Hy wil dit nie sien wanneer hierdie Jesus vandag sterf nie. Nee, hy wil nie eens daaraan dink dat Hy dalk werklik sal sterf nie. Hoe durf Hy sterf? Is Hy dan nie Jesus, die Seun van God nie? Of het hy wat Natan is hom so misgis met hierdie man?

         Natan gaan ‘n endjie verder in die stof sit. Hy kan nie verder loop nie. Sy bene wil hom nie dra nie. Hy is te verslae oor dit wat hy so pas aanskou het.

         Hy is vroegdag weg by hulle huis. Hy en sy moeder het nie baie lank gelede van Nain af na Jerusalem toe getrek nie. Die hele Jerusalem was in oproer oor Jesus en hy wou kom seker maak dat dit die Jesus is wat hom ‘n jaar gelede aangeraak het. Hy moes kom seker maak dat dit die Man is wat hom wat Natan is voor die graf weggeruk het en vir sy ma teruggegee het.

         Hy was baie lank siek. Nog voor sy pa dood is, was hy al so siek. Geen dokter of ouvrourate kon hom help nie. Sy ma het alles probeer, maar hy het swakker en swakker geword. Hyself onthou nie veel van daardie tyd nie, maar sy ma het die storie seker al ‘n duisend maal herhaal.

         Toe hy dood is, het die vroue sy lyk gebalsem en gereed gemaak vir die begrafnis. Sy ma was nie in staat om daarmee te help nie. Sy was teen die grond, want binne ses maande was dit eers sy pa, en toe hy.

         Jesus en sy dissipels was op pad en het verby die begrafnisstoet geloop. Byna die hele dorp se mense was daar, want almal het die vrou en haar seun geken. Niemand het vir Jesus geroep nie. Niemand het Hom gevra om asseblief te kom help nie.

         Wanneer sy ma oor daardie dag praat, kan sy nie anders as om weer en weer te huil nie.

“My kind, Hy het gaan staan en met jou gepraat asof jy net lê en slaap. Hy het Sy hand op die draagbaar gesit en die draers het gaan staan. Natuurlik was daar mense wat woedend was, want weet Hy dan nie dat dit nie gedoen word nie? Los uit! Dis onrein! Maar nee, Hy het Hom mos eintlik nog nooit gesteur aan gebruike en goedjies nie, het Hy? En doodluiters het Hy vir jou gesê om op te staan. Verbeel jou! En jy? Jy sit regop en praat met Hom. Dit was so asof jy regtig nog nooit siek was nie.”

         En nou? Teen hierdie tyd is hierdie Jesus seker al dood. Die Man wat my uit die dood uit gehaal het is dood. Ek sal vir Ma moet gaan sê daarvan.