Woensdag 21 Februarie 2018

REGVERDIG OF NIE? WIE IS ONS OM TE BEPAAL?

    Image result for die vrou wat aan bloedvloeiing gely het Waarom is dit so dat ‘n mens soms so swaar moet kry ten spyte van die feit dat jy jou alles vir die Here gee? Waarom lyk dit soms of Hy jou nie hoor nie? Waarom lyk dit soms of satan sy sin in alles kry?
 En die vrou met die bloedvloeiing kom by my op. Vir twaalf jaar het sy gely en vir twaalf jaar was sy afgesonder van alle mense. Watter regverdigheid is daar in so ‘n storie? Kan ‘n mens begin om te verstaan hoe swaar dit vir haar moes wees? Sonder man en kinders en naaste, want sy is onrein. Hoe ontsettend! Wat weet ons van haar swaarkry?
     Ek sien hoe sit sy die dag en bedink haar situasie. Sy was by dokters, sy was oral waar moontlike hulp vir haar gebied kon wees – alles sonder sukses. Dalk het sy die punt bereik waar sy gedink het sy sal in hierdie totale eensaamheid sterf, want daar is niks wat niemand vir haar kan doen nie.
     Sy sit skielik regop. Jesus! Ja, Jesus van Nasaret doen wonderlike dinge, het sy gehoor. Maar hoe sal sy by hom kom? Sy mag nie met die mense meng nie, sy mag nie naby hulle kom nie. En Jesus is ‘n man – by ‘n man mag sy onder geen omstandighede kom in hierdie onrein staat waarin sy is nie.
     Maar niemand ken die hart van ‘n desperate vrou nie. Niemand weet tot watter uiterstes kan jy gaan as jy eensaam en alleen en desperaat is nie.
     Ek wonder net, het sy toe reeds in Hom geglo? Hoe kon sy? Sy was nog nooit naby Hom nie, sy het nog nie een van Sy wonderdade aanskou nie. Hoe kon sy in Hom glo?
Of was dit ‘n geval van ‘kom wat wil, hierdie man kan net dalk help’? Hoe sal ons ooit weet?  Uit desperaatheid het mense al baie snaakse goed aangevang, dit weet ons mos almal. Hoekom sou sy nie ook hierdie as ‘net nog ‘n probeerslag’ sien nie?
     Sy besluit: Vandag is die dag! Sy was haar, nee, sy skrop haar oor en oor. Sy weet sy is onrein, maar vandag is die dag! As die Joodse Raad haar met klippe dood wil gooi, is haar lyding op ‘n einde. As hulle haar nie sien nie (hoe KAN hulle haar nie sien nie?) sal sy tot voor hierdie Man gaan en smeek vir genade. Sy sal nie ophou voordat Hy nie aandag aan haar gegee het nie. Langer gaan sy nie so ly nie, dit is al wat sy weet.
     Van ver af sien sy die massas mense. Sy weet dat dit onmoontlik is om naby genoeg aan Hom te kom. Maar hoe nader sy aan die skare kom, hoe meer oortuig is sy dat Hy die een is wat haar gaan gesond maak; Hy is die een wat haar weer vry gaan maak; Hy is die een wat haar haar lewe gaan teruggee vir haar.
     Die mense is te veel. Hulle staan bankvas rondom Hom. Hoe moet sy maak? Hoe gaan sy naby genoeg aan Hom kom? Hoe gaan sy maak dat Hy haar raaksien?
     Sy gee nie om dat sy moet wag nie. Sy gee nie om dat die son haar brand nie. Sy wag al vir twaalf jaar vir hierdie oomblik. Sy heiligheid vul die hele omtrek, daar is geen twyfel by haar dat Hy die een is wat haar gaan reinig nie – as sy net naby genoeg aan Hom kan kom!
Stadig begin sy tussen die mense deur beweeg. Een op ‘n keer, stadig beweeg sy vorentoe. Dit voel vir haar die hele mensdom sien haar raak. Sy verwag die eerste klip elke oomblik – die klip wat haar gaan tref voordat almal klippe optel en haar stenig omdat sy durf waag om tussen hulle in te beweeg.
     As sy net vir Hom kon vra om ‘n bietjie stil te staan, maar Hy is op pad na ‘n siek kind toe, dink sy. Terwyl Hy met die mense praat, stap Hy voort. Sy gaan. Nie. Stop. Nie. Vandag. Is. Die. Dag. Vorentoe, die hele tyd, treetjie vir treetjie, vorentoe.
     Uiteindelik is sy na genoeg aan Hom dat sy Sy stem kan hoor. Wat ‘n vredige, liefdevolle, maar gesaghebbende stem! Sy wil so graag Hom net volg en luister na Hom, maar sy weet sy het gekom om gesond te word. Sy probeer verby druk om voor Hom te kom, maar die skare laat haar nie toe nie. Hulle druk en beur om nader aan Hom te kom. Sy is besig om afstand te verloor tussen hulle.
     Nee! Asseblief tog nie! Kan niemand sien dat ek vandag met Hom moet praat nie? Gun julle my nie net een klein oomblikkie met Hom nie? ‘Seblief?
     Opeens is dit of almal vinniger begin loop. Sy raak desperaat en probeer aan Hom raak. Sy verloor haar balans en struikel en val op die grond neer. Jesus is reg voor haar, maar Hy is op pad.
     Sy gryp sy kleed vas. Sy wil dit nooit weer los nie. Die heerlikheid van die aanraking van hierdie man se kleed is onbeskryflik groot. Haar liggaam reageer onmiddellik en sy voel dat sy gesond is.
     Jesus draai om en vra wie aan Hom geraak het. Sy dissipels dink dit is ‘n lawwe vraag, want kyk net hoeveel mense is rondom hulle. Dit is tog nie snaaks as iemand aan jou raak nie, is dit? Inteendeel, dit is so ‘n gedrang rondom hulle dat jy soms na asem snak. Hulle het beslis nie geweet van die interaksie van die twee se harte met mekaar nie, hoe kon hulle?

     Maar Jesus het geweet van haar. O ja, Hy het beslis geweet!


Blinde geloof kan jou vreemde dinge laat doen soms. Hierdie vrou het alles op die spel gesit omdat sy geglo het...en sy is genees.


Geen opmerkings nie:

Plaas 'n opmerking

OUJAAR EN SY DINGE

  Die ure Nuwejaar toe stap nou vinnig aan. As Kersfees verby is, is dit asof die hele mensdom en die natuur skielik asem ophou … waarvoor? ...