OM DIE 'PRAM' OM TE GOOI OF NIE...

Ons sit in ‘n groot kring. Dit is die laaste byeenkoms van ‘Gooi ‘n tantrum of nie’ vir hierdie jaar. Al die lede is vanaand teenwoordig. Almal sien uit na ‘n heerlike vakansie, maar hier moet vanaand ‘n paar poppe gegooi word.

Die woedende Martha spring sommer eerste op. “Goeienaand, ek is Martha en ek wil my poppekar omgooi.”

Die voorsitster trek haar asem skerp in. Soveel van banaliteit! En dit in die afskeidsvergadering, nogal. Vanaand moes rustig verloop het. Almal was veronderstel om met behae te kan terugkyk na ‘n jaar waarin hulle geleer het om maar die ou poppies rustig in die ‘pram’ te los. Kyk nou hoe staan en ontwrig Martha nou die hele vergadering!

Sy spring regop en klap haar hande driftig. “Asseblief, Martha, hoe het ons dan geleer moet ons maak? Kom, word nou rustig en sê agter my aan: Ek voel lus om die ‘pram’ om te gooi, maar ek sal eers ‘n paar keer diep asemhaal en dan liewer maar die poppe los waar hulle is.”

Maar moenie glo nie. Die res van die vergadering luister nie eens na haar nie. Hulle het lankal gewag vir ‘n kans om net ‘n slag te kan wys hoe hulle voel.

Martha laat haar nie keer nie. “Soms, net soms, wil ek so graag my poppe uit die ‘pram’ uit gooi!”

Nou bars pandemonium los tussen die lede van die vergadering. Vir ‘n hele jaar lank moes hulle ewe suutjies vertel hoe kwaad hulle vir iemand was en hoe hulle die drang na poppekar-gooi onderdruk het. Dan het almal hartlik hande geklap en soet geglimlag. 

Uiteindelik het hulle die kans om behoorlik te wys hoe hulle voel.

Ina Cantoni spring op met gebalde vuiste. “Gooi, sussie, gooi. Moenie dat iemand jou keer nie!” Sy gaan sit met ‘n uitdagende glimlag in Mevrou die Voorsitster se rigting.

Helena Rhodes reageer meer bedees. “Ek voel ook soms so.”

Josie Becker laat hoor van hom daar van heel agter in die saal. Hy was laat, maar hy sien hier is ‘n lekker ding aan die kom. “Doen so!” skree hy.

Maretha Bruwer staan op en gaan staan voor, langs Martha. “Ek doen dit soms. En soms is ek spyt. Ander kere nie.”

Dina Cilliers reageer rustig: “Dis ‘n baie goeie idee, Martha.”

Marlene Loftie-Eaton Vollgraaff is reeds lekker opgewerk en reken sy moet haar stem laat hoor voordat Mevrou die Voorsitster die hele storie stop. “Martha, moer hulle!” skree sy. Die hele vergadering gee haar ‘n staande applous.

Maar tussen die oproermakers is onse mooi vriendin, Esma Fourie. Sy kan nie sien dat ons onsself so verloor nie. Sy probeer sagkens die vrede herwin. “Ag, ou Marthakind...”

Mevrou die Voorsitster het intussen ‘n sakdoekie met 4711 parfuum natgemaak. Sy vee haar voorkop daarmee af en probeer dan weereens om die vergadering tot orde te roep. Om te dink dat sy gereken het die jaar se klasse was suksesvol! Kyk nou net wat gaan alles hier aan!

Walta Herron en Marie Szewzyk spring saam op. “En dan, wat stop jou?” wil die een weet. Die ander een eggo: “Doen so!”

Dawid Andries Reyneke staan op en hou sy hande in die lug. Hy vra ‘n oomblik se stilte voordat hy sy opinie lug. “Asseblief, wag net eers tot ek op verlof is.”

Maar Elsabe Smith laat haar nou nie meer keer nie. "Mik maar na 'n oop venster met 'n nie breekbare pop, dit help soms om die poppe uit te gooi, want gewoonlik kan 'n mens dit self weer optel. Sterkte met die optel."

Adri du Toit staan met 'n groot glimlag op. Almal kan sien sy het nou 'n briljante idee en wag in spanning dat sy tot voor in die saal loop. "Weet jy wat ook lekker werk? Dis om saam met 'n 2 jarige kleinkind 'n lekker vloermoer te gooi! Jy voel stukke beter daarna."

Almal juig en klap hande vir Adri se wonderlike idee. Hulle gaan dit beslis in die toekoms probeer. 

Annatjie Sandrock is meer prakties. Sy weet dat daar nagevolge is oor so 'n gooiery. "Doen dit, dis lekker. Die terugpak uiteindelik is nie so lekker nie, maar soms is dit nodig."

Hans de Ridder het baie op die hart. "Doen dit. Gooi sommer die tietiebottel ook agterna." Ja, dis 'n man met 'n hart hierdie! Hy verstaan hoe dit voel, sowaar.

Toe almal weer rustig is, is dit Patrys Marais Heunis se beurt. Sy kyk die lede van die vergadering stip aan en draai dan na Martha toe. "Doen dit net, miskien is dit hoog tyd. Partykeer moet 'n mens jou maniere vergeet. Dan word jy beter verstaan."

Intussen het Mevrou die Voorsitster die koffie en koek gaan haal. Almal is uitgewoed en almal het nou vrede.