Laataand gedagtes

 Ek het kom hallo sê, my vriend …

Ek moes ... ek weet jy het vir my gewag.

Daardie gevoel wat jy ervaar wanneer jy ‘n vriend of vriendin na jare weer sien! Dis mos ‘n ding wat hier in jou binneste soort van losgaan en jou hart so ‘n innige warmte laat ervaar. Julle kyk vir mekaar en die jare tussen-in word asof dit nie bestaan nie.

Die twee van julle kan letterlik voortgaan met die laaste gesprek waarmee julle weke/maande/jare gelede besig was. Dit is net nodig om een enkele woordjie te sê en albei bars uit van die lag, of albei kry trane in die oë.

Dis net dat ek en hierdie groot vriend van my glad nie in woorde met mekaar gesels nie. Ons harte hoor mekaar s’n en dit is vir albei van ons genoeg. Ek luister die meeste van die tyd, maar ek weet my vriend hoor my dankbare hart.

Ek kyk boontoe en fluister: “Dankie, Heer, dat ek dit weereens kan beleef. U is werklik goed vir my.”