Jy woon ‘n dinee by. Daar is regtig te veel mense dat jy hulle almal persoonlik kan ontmoet en jouself aan hulle kan voorstel. Jy konsentreer dus maar op die paar van die gaste wat saam met jou aan tafel sit by hierdie deftige dinee ... gewoonlik mense wat jy lank reeds persoonlik ken.
Deur die loop van die aand vang iemand jou oog. Sjoe, dis nou vir jou ‘n mooi vrou! Jy leun oor na die Annetjie toe hier langs jou. “Wie is daardie vrou met die mooi blou rok?”
Sy probeer ongemerk kyk in die rigting wat ek beduie. “O sy? Ag aardetjie tog! Niks besonders nie, hoor. Sy mag haar verbeel sy is die kat se snor, maar sy kom maar net van Witdoringfontein af ... grootgeword met ‘n pa wat so drink.”
Ek sit verstom. Sy kom van Witdoringfontein af en daarom is sy niks besonders nie. Boonop het haar pa gedrink en dit maak dat sy nooit, ooit iets of iemand van belang sal kan wees nie. Ek kom eers later agter dat Annetjie toe nooit eers vir my gesê het wat die mooi vrou, wat niks besonders is nie, se naam is nie.
Maar kom ons los eers vir katterige Annetjie en die mooi vrou vir ‘n oomblik of twee. Ek is eers lus om viooltjies te plant.
Het jy geweet dat jy net ‘n blaar van hierdie kosbare, tengerige plantjie nodig het om ‘n nuwe plantjie te kan ‘begin’? Ons kry soveel geharde plante wat omtrent ‘n drama vereis as jy dit wil kweek. Vir hierdie een het jy hormoonpoeier nodig, vir daardie een dit en vir die ander, dat! ‘n Mens sou dink dat die viooltjie, juis omdat dit so soveel aandag verg, veel moeiliker sal wees om aan die groei te kom.
In elk geval, sê nou maar jy tref ‘n geluk en iemand in Putsonderwater gee vir jou tien van hierdie blaartjies – elk van ‘n ander soort/kleur. Jy tref dit nog beter en almal groei tog te fluks. Dit gaan só goed met jou en die viooltjies, dat jy ‘n hele kwekery aan die gang sit. Almal wat jy ken en nie ken nie, koop viooltjies by jou.
Waarop stuur ek nou eintlik af, wil jy dalk weet. Byt vas, ek kom daarby.
Petronella Kotze koop ook op ‘n dag ‘n hele paar potte met viooltjies en, net soos ek, begin sy mettertyd haar eie kwekery. Sy gee vir haar beste vriendin, Petra, ‘n plantjie wat tog te pragtig in blom is.
Petra se ma kom kuier. “My kind! Dis te pragtig vir woorde. Waar kom dit vandaan?”
“Ma sien, antwoord sy, “dis ‘n plantjie wat kom van die plantjies wat Petronella by Martha gekoop het. Martha het oorspronklik hare van iemand in Putsonderwater gekry en toe het sy haar eie kwekery begin en, dankie tog! nou het ek ook ‘n viooltjie, net omdat Petronella vir my ook van hare wat sy by Martha gekry het, wat Martha by die vrou op Putsonderwater gekry het, gegee het.”
Ma gaan sit bewerig. Sy is byna bewoë toe sy die storie hoor. “So, jy wil vir my kom vertel hierdie viooltjies kom van Putsonderwater af? Wil jy nou meer! En ek het al die tyd geglo daar kan niks goeds van Putsonderwater af kom nie!”
“Nee, Ma ...”
Ma maak my stil met ‘n waai van die hand. “Natuurlik kom hulle van Putsonderwater af! Dit is dan wat jy so pas vir my staan en vertel het.”
Om terug te kom by die mooi vrou by die dinee – sy is toe glad nie so ‘n nikswerd soos wat Annetjie wou voorgee nie. Toe sy later op die podium verskyn om ‘n toespraak te maak, besef ek eers wie sy is! Dis nou geen geringe ou vroutjie daai nie, hoor! Tersia Linde is ‘n dame wat gerespekteer word deur menige staatsman en regeringamptenaar.
Tersia kom van Witdoringfontein af, ja. Sy het gely onder ‘n alkoholis van ‘n pa, ja. Sy moes vakansies werk om skoolfonds te kan betaal, ja. Sy het vir haar eie studies betaal met geld wat sy vakansies verdien het, ja.
Maar! Tersia het ontwikkel in ‘n formidabele vrou wat vir niks skrik nie. Sy het na skool gaan studeer. Sy het ‘n goeie werk gekry. Sy het getrou met ‘n goeie man en het drie kinders. Sy doen liefdadigheidswerk oor die wêreld heen. Almal wat iemand is, ken vir Tersia.
Nou waarom, of waarom! moet sy nog met die etiket om haar nek rondloop dat sy van Witdoringfontein af kom? Verstaan my mooi: sy ontken glad nie dat sy daarvandaan kom nie, maar dit is nie wie sy is nie! Sy het ontwikkel. Sy het gegroei. Sy is nou Tersia. Sy is nie Tersia wat van Witdoringfontein af kom nie.
Daar is ‘n baie fyn lyn tussen ‘om jou wortels te minag’ en om net eenvoudig aan te beweeg. Niemand vra dat ek moet ontken waar ek vandaan kom en waar ek my opvoeding gekry het nie – allermins! Die feit van die saak is dat ek, soos ek nou hier sit en skryf, die produk is van baie meer as net my geboorteplek, nie waar nie? Wie ek vandag is, is ‘n samestelling van my doen en late oor baie jare.
Dus, as jy my nou sou vra wie ek is, sal my antwoord baie kort en bondig wees: Ek is Martha Poller. Geen aanhangsels of byvoegsels of wat ookal nie. Ek is wie ek is.
En jy? Wie is jy?
 |
| geleen by Google |
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking