Woensdag 10 Julie 2019

'n LEEFTYD WAT VOEL SOOS GISTER.


Sewe-en-dertig jaar gelede ...  
Dit voel soos gister, maar dit is ‘n leeftyd terug. Sewe-en-dertig jaar gelede het my lewe vir altyd en altyd verander. Sewe-en-dertig jaar gelede het my lewe, so kan jy maar sê, voor begin. Ja, die dag voor dit en die dag daarna kan jy nooit, ooit met mekaar vergelyk nie.
Die oggend het baie deurmekaar begin. Skielik was ek die taxi wat een en elk by die haarsalon moet besorg. Ha-a, vergeet van die bruid wat voete omhoog nog so ‘n bietjie laat kan lê in die kooi. Vergeet van die bruid wat rustig haar naels verf en sielsalig ‘n koppietjie tee met ‘n broodjie geniet. Nee jong, daar van niks van sulke dinge nie. Almal is besig en die bruid moet haar kant bring! Dalk was dit ‘n goeie ding, want daar was nie tyd om te dink en (dalk) koue voete te kry nie.

Sewe-en-dertig jaar gelede het ek aan die arm van my pappa kerk toe gestap. Dit was ‘n emosionele oomblik vir albei van ons. Hy, omdat hy nie sy kind wil sien seerkry nie, sy omdat sy sy hart gelees het. Hy het ‘n kort oomblik gaan staan en saggies gefluister: “Liewe Jesus, vat asseblief my kind se handjie.”

Ek het nie geantwoord nie, want my woorde was te min. Hy het dringend gevra: “Het jy gehoor?” Ek het net my kop geknik, want die trane het baie vlak gelê.
Sewe-en-dertig jaar terug het ek, my liefie kindjie en my pappa die paadjie kansel toe geloop. Ek onthou my moeder se groot, wyd-oop oë toe ons verby haar loop. Ek kon sien dat die trane glad nie ver is nie.
Sewe-en-dertig jaar terug het daardie dogtertjie, tot ontsteltenis van haar ouma, op die mat voor die preekstoel rondgekruip. Die dominee het sy preek onderbreek met ‘n “Los haar maar, sy pla nie.”
Sewe-en-dertig jaar gelede het ek die heel laaste keer my handtekening gemaak met ‘n ander van. Van daar af was ek trots op my nuwe van. Vandag nog teken ek dit met trots in my hart!

Sewe-en-dertig jaar gelede het daardie dogtertjie saam met my die kerktrappies afgestap. “Kan ek nou maar vir oom Duitser ‘Pappa’ sê?” wou sy opgewonde weet.
‘n Leeftyd terug het hy my daar op die kerktrappie gesoen. ‘n Leeftyd later soen hy my nog altyd met groot liefde en omgee en respek.

Sewe-en-dertig jaar wat voel soos vir altyd en altyd ...
En tog ...
Tog voel dit soos gister.

1 opmerking:

  1. Dit os n leeftyd Martha maar watter voorreg om na sewe en dertig jaar nog steeds soos gister voel. Baie geluk

    AntwoordVee uit

OUJAAR EN SY DINGE

  Die ure Nuwejaar toe stap nou vinnig aan. As Kersfees verby is, is dit asof die hele mensdom en die natuur skielik asem ophou … waarvoor? ...