WEERSIENS

Soms, net soms, loop jy so iemand raak. Jy weet nie hoe dit werk nie, maar dit is net so – sonder dat jy dit gevra het en sonder dat jy daarvoor gesoek het, is dit so.

Jy sien hierdie persoon en jy weet bo alle twyfel! Jou siel en die siel van hierdie mens is iewers in die wye heelal ineengestrengel om nooit weer los te kan gaan nie. Ja, iewers in die blou heelal sweef hierdie twee siele soos twee vredesduiwe stil langs mekaar. Hulle hoef nie te praat nie (kan siele dan praat?) want woorde is nie eintlik nodig nie.

Eintlik ken julle mekaar al dertig/veertig jaar, maar het dertig jaar laas mekaar gesien. Sy klim uit die motor en julle gaan aan’t gesels so asof julle gister of vanoggend nog laas gesels het. Julle groet nie met ‘n ‘hallo’ of wat ookal nie, want dis nie nodig nie. Julle gaan bloot aan waar julle siele netnou ophou kommunikeer het.

En dan, ‘n dag of wat later, groet julle weer. Hierdie keer met die innige wete – hierdie was nie die laaste keer nie. Maar, al sou ons nie weer sien nie, ons weet dat ons weet – iewers daar bo...!